اجرای ملودی‌هایی از فرهنگ‌ها و قومیت‌های مختلف با زبانی گنگ و نامفهوم
«کاکوبند» با هدف ورود به بازارهای موسیقی جهانی تشکیل شده و برای آنها جغرافیا و زبان اهمیت چندانی ندارد. نوع موسیقی کاکوبند بیشتر مبتنی بر ریتم بوده و ملودی‌هایی از فرهنگ‌ها و قومیت‌های گوناگون جهانی در موسیقی آنها به کار می‌رود.
به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، شب گذشته کنسرت گروه موسیقی کاکوبند در بخش تلفیقی جشنواره برگزار شد و این گروه در برج آزادی به اچرای برنامه پرداخت. پیش از به روی صحنه آمدن اعضای این گروه، متنی از سوی روابط عمومی سی و دومین جشنواره موسیقی فجر از زبان علی مرادخانی معاونت هنری وزارت ارشاد قرائت شد. مرادخانی در این متن تأکید کرده بود که جشنواره امسال تاریخی‌ترین جشنواره موسیقی فجر بود؛ چرا که این دوره از این فستیوال بزرگ موسیقی، در شرایط فشرده و سخت با برنامه‌ریزی منظم کار خود را آغاز کرده است.
کاکو بند که در زمینه World Music فعالیت می‌کند و به گفته خودشان بیش از 8 سال بر روی اولین آلبوم خود کار کردند. کاکو بند با هدف ورود به بازارهای موسیقی جهانی تشکیل شده و برای آنها جغرافیا و زبان اهمیت چندانی ندارد. نوع موسیقی کاکوبند بیشتر مبتنی بر ریتم بوده و ملودی‌هایی از فرهنگ‌ها و قومیت‌های گوناگون جهانی به کار می‌رود.
«سیاره من»، «هر چه باداباد»، «رستاخیز»، «هبوط»، «بهشت»، «تنهاترین»، «رقص در آتش»، «انسان»، «دعوت»، «پرواز در قفس» و «هکو هکو» قطعه‌هایی بود که گروه کاکو بند آنها را اجرا کرد. در بخشی از کنسرت نیما صرافی‌مهر خواننده گروه کاکوبند، درباره نوازندگان گروه گفت: به افتخار رفقایی که «آنرمال‌اند» ساز می‌زنند و اگر نرمال بودند اینطوری ساز نمی‌زدند.
نوازندگان ارکستر کاکوبند در این اجرا متشکل از امیر علیزاده (کیبورد)، سعید جامع الصنایع، مهران غلامی و سروش بیغش‌دل (درامز)، احساس شفیعی (پرکاشن) حامد پیرا (سازهای بادی) و کیوان فرشیدنیا (بیس) بودند که هماهنگی خوبی با نیما و پویا صرافی‌مهر خوانندگان گروه کاکو بند داشتند.
