نوای سرنایی که سال را نو می‌کند
نوای سرنایی که سال را نو می‌کند
سال‌هاست یکی از مهمترین لحظات زندگی ما ایرانیان با نوای ساز سُرنایی عجین شده که با شنیدن آن، روح و روان و سال خود را نو میکنیم.
به گزارش ایسنا، «نوروزنامه» یا همان موسیقی کوتاهی که هر سال هنگام تحویل سال از رادیو و تلویزیون ایران پخش می‌شود، متعلق به علی‌اکبر مهدی‌پور دهکردی است. او یکی از نوازندگان نواحی منطقه چهار محال و بختیاری است که سال ۱۳۸۸ در شهرکرد درگذشت. او کمتر از ۲۰ سال سن داشت که کار خود را در نوازندگی سازهای محلی مانند کرنا، سرنا و کمانچه شروع کرد.
ابوالحسن مختاباد - پژوهشگر موسیقی ایرانی و روزنامه‌نگار - درباره این هنرمند به ایسنا گفت: رضا جعفری که از عوامل مرکز سرود و موسیقی وزارت ارشاد و صدابردار بود، از جمله افرادی بود که هنرمندان موسیقی نواحی را برای اجرا به جشنواره موسیقی فجر می‌آورد. مهدی‌پور نیز توسط ایشان به جشنواره موسیقی فجر معرفی شد و توانست بعد از دو - سه سال به‌عنوان نوازنده برجسته جشنواره انتخاب شود.
او با اشاره به این قطعه نوروزی، ادامه داد: تا آنجا که به‌خاطر دارم، این اثر سرنانوازی در سال ۱۳۶۵ توسط جعفری در استودیو ضبط شد و در اختیار رادیو و تلویزیون قرار گرفت که بعدا از آن به‌عنوان قطعه آغاز سال نو استفاده کردند.
مختاباد تاکید کرد: مهدی‌پور از منطقه چهارمحال و بختیاری است، اما این قطعه، قطعه موسیقی نواحی نیست و فضای موسیقی شهری و دستگاهی را دارد. به یاد ندارم در موسیقی نواحی آن منطقه، چنین قطعه‌ای در دستگاه چهارگاه وجود داشته باشد. به نظر من، اصل قطعه، دستگاهی است، اما با سازی متعلق به موسیقی نواحی ایران، یعنی سرنا ساخته شده است.
او اضافه کرد: مهدی‌پور که موزیسین نواحی بود، زمانی که از او خواستند قطعه‌ای را برای نوروز بنوازد، در فضای چهارگاه رفت و این جالب است؛ البته یادم نیست به او گفتند این قطعه را بزن یا خودش آن را زد؛ اما به هر حال، او قطعه را با همراهی دهل، بسیار پخته نواخته و در تاریخ موسیقی ایران بسیار شنیدنی، تاثیرگذار و ماندگار شده است.
از سویی، یکی از فعالان میراث فرهنگی اصفهان در گفت‌وگو با ایسنا، در این‌باره گفت: سال‌ها سرنانوازی نوروزی در همه شبکه‌های صداوسیما پخش می‌شد که پس از چند سال، کم‌وبیش ادامه پیدا کرد و بعد از مدتی پخش نشد. چند نفر از فعالان حوزه میراث فرهنگی و موسیقی در نامه‌ای به رئیس وقت صداوسیما، از او خواستند که برای نوروز ۱۳۹۵ این موسیقی پخش شود. درخواست ما از رسانه‌ها نیز منتشر شد.
شاهین سپنتا ادامه داد: بعد از آن، شنیدیم یکی از مدیران صداوسیما گفت، منعی برای پخش این موسیقی در این سازمان وجود ندارد. گویا چند سال ایام فاطمیه با نوروز مصادف شده بود که به این دلیل، این قطعه هنگام تحویل سال از صداوسیما پخش نشد. در سال ۱۳۹۵ این موسیقی از شبکه دو سیما و رادیو پخش شد.
او تاکید کرد: معتقدیم این سرنای نوروزی حتما باید از صداوسیما پخش و در فهرست میراث ناملموس نیز ثبت ملی شود تا بیشتر قدر آن دانسته شود.
سپنتا بیان کرد: همان‌طور که دعای «ربنا»ی استاد شجریان در ماه رمضان و نقاره‌زنی در حرم امام رضا (ع)، جایگاه خاصی دارند، سرنانوازی نوروز نیز باید ثبت شود، ما فرهنگی ملی - مذهبی داریم که همه باید به آن توجه کنند.
این دوستدار میراث فرهنگی افزود: امیدوارم مردم ایران به این موضوع توجه کنند، زیرا این موارد پایه‌های فرهنگی ما هستند.
